Even een kort bericht

Voldaan en gezond en wel op de luchthaven aangekomen. We vertrekken met de KL0592 om 23.30 en komen morgen, zondag, aan om 10.20 in Nederland, thuis!

Tot in Nederland

Een ultieme poging..

Vandaag wordt niet alleen een heerlijke rustdag aan het zwembad, maar we gaan ook een ultieme poging wagen om de leeuw en het luipaard te zien. Om 16.00 uur moeten we namelijk bij de slagboom staan en worden we opgehaald voor een nightdrive van 17.00 tot 20.00 uur. Dat betekent dus nog een keer het Krugerpark in en als het donker wordt om 18.00 uur, de dieren opsporen in het donker. Dan komen juist de meeste beesten tot leven en gaan op zoek naar water of prooi. Dus, je raadt het al.... de kans om de leeuw te zien.

Maar voor die tijd liggen we eerst heerlijk bij het zwembad, spelen wat, zwemmen wat en lezen. We praten vooral ook veel na over de afgelopen weken en alles wat gezien en meegemaakt hebben. Op die manier is het vooral ook een vakantie geworden waar we als gezin vooral 'samen' de dingn beleefd hebben.

Ook het Engels spreken door de kinderen is in die drie weken absoluut vooruit gegaan. Ze zijn veranderd, je merkt, je ziet het. Ze hebben onuitwisbare ervaringen opgedaan.

Het onderwerp 'apartheid' komt regelmatig ter sprake. Je merkt en je voelt soms nog duidelijk een verschil in benadering tussen blank en zwart. In het ene gebied meer dan in het andere, maar het is duidelijk dat dit een land is met een erfenis die nog lang nasuddert.

Laszlo en Annemijn zijn zeer geïnteresseerd in hoe het dan ging en vooral hoe het zover heeft kunnen komen.

We gaan op tijd douchen en omkleden voor de safari van vanavond. We nemen vooral ook wat warmere kleding mee, want het koelt snel af.

Samen met een ander Nederlands stel staan we te wachten bij de slagboom. Een open jeep, met zitplaatsen in 3 etages komt ons ophalen. Peter, de chauffeur, geeft ons uitleg over de trip. Onderweg zullen we even stoppen voor een kleine versnapering, in het donker...

De kinderen vinden het spannend en na de eerste meters in het park ontmoeten we alweer de eerste olifanten. Peter legt veel uit - in het Engels - maar de kinderen begrijpen het. Hij weet echt veel. Een bijzonder verhaal als het gaat over het doden van de olifanten omdat er nu te veel zijn in het park. Een paar duizend te veel. Het vervelende is dan dat een groep gedood moet worden. Want zodra één uit de groep gedood wordt, zal de rest van de groep alleen maar agressiever worden.

De hooget van de termietenheuvels wordt uitgelegd en ook hoe de termietenkoningin van de ene heuvel naar de andere verplaatst word, al rollend.

We zien wilde katten, veel impala's, een uil, giraffen, olifanten en vleermuizen.

Op de plaats waar we de jeep uit mogen voor een drankje, een open vlakte, maar wel in het donker, horen we ineens een rauwe brul. Het is plotsklaps stil bij ons en Peter wordt onrustig: dit zijn leeuwen! Het gebrul klinkt hard en draagt ver over de vlakte. Het maakt een grote indruk op ons. We pakken snel de spullen in, op zoek naar de plek waar ze waarschijnlijk verblijven. We rijden een eindje, maken nogmaals dat rondje en nogmaals, maar zien NIETS! Het is ons niet gegund.

Wel leren we weer opnieuw van Peter dat het al bijzonder is dat we zoveel beesten gezien hebben, dat we een drinkende giraf gezien hebben, omdat dat maar eens per twee, drie weken voorkomt. Het is ook hier opnieuw weer belangrijk om te waarderen wat je hebt (gezien) in plaats van alleen maar te ergeren omdat je iets niet hebt.

Een wijze les waarmee de zoektocht naar de big five wordt afgesloten.

Rustdag

Zoals uit het verhaal van Laszlo en Annemijn al af te leiden is, hebben we vanaf vandaag een paar dagen om lekker te luieren en alle indrukken op ons in te laten werken. Daarvoor zitten we in Phalaborwa op een mooie plek, een mooie lodge met mooi zwembad, goed verzorgd ontbijt en een goed restaurant erbij. Gewoon om eens even in relatieve luxe alle gebeurtenissen van afgelopen weken op ons in te laten werken.

Dus liggen we de hele dag bij het zwembad, lezen we veel, zwemmen met Laszlo en Annemijn, praten we wat na en laten we ons heerlijk verwennen. Je merkt dat de gesprekken steeds vaker gaan over onze terugreis en dat Laszlo en Annemijn best graag weer terug willen gaan, vooral Annemijn mist haar vriendinnen Fiorenza, Jennifer en Kim heel erg.

En als je dan bedenkt dat zij volgende week dinsdag alweer vertrekken naar Texel voor hun afscheidskamp, wat een globetrotters zijn het geworden.

Ook al zitten we maar 1 km van het Krugerpark af, we missen de dierengeluiden en opvallend zijn de geluiden die via het verkeer en de in de nabijheid gelegen luchthaven tot ons komen.

We gaan wel nog even het centrum in, maar dat valt tegen. We rijden nog even over het immens grote mijnbouwterrein van de fosformijn. Indrukwekkend zijn de grote trucks waarmee de gewonnen fosfor naar de verwerkingsplaats gebracht wordt. En wat deze dagbouw (afgraven in de open lucht) allemaal met de gezondheid van de mensen doet, vragen we ons maar niet af.

Laszlo volgt hier de ontwikkeling van Ajax Capetown, want zij kunnen komend weekend kampioen worden van Zuid Afrika. Morgen spelen zij een inhaalwedstrijd en die is rechtstreeks op tv.

Maar morgen ondernemen we ook nog één ultieme poging om de leeuw en het luipaard te zien, we gaan namelijk een nightdrive maken. Vanaf 17.00 uur t/m 20.00 uur gaan we - met en gids - nog een keer het Krugerpark in. Om 18.00 uur is het donker, dus het wordt een spannende rit op zoek naar dieren in het donker.

Annemijn – Welcome to South Africa...

Hallo allemaal, het is echt super leuk om al jullie reacties te lezen. Het was in het begin wel even wennen, want ik kon maar niet geloven dat ik hier was. Ik geloof het nu nog steeds niet helemaal en ik denk dat ik het pas ga geloven en merken als we weer terug in Nederland zijn. In deze afgelopen drie weken heb ik ook gemerkt dat als je bijvoorbeeld bij een restaurant of hotel naar binnen loopt dat de mensen je dan gelijk aanspreken met ``Hello good morning, how are you.'' Als je in Nederland aan een wild vreemde zou vragen hoe het met die gene gaat, staan ze je aan te kijken van wat moet je nou. Als ze dat dan aan mij vragen dan vergeet ik soms te vragen of het ook goed met hun gaat. Ik heb het hier heel erg naar mijn zin. Morgen avond gaan we nog een safari maken met een gids. Ik hoop dat we dan de luipaard en de leeuw zien, want we willen natuurlijk wel de ``Big Five'' zien. We hebben er al drie gezien: de waterbuffel de olifant en de neushoorn. We hebben ook nog giraffen, hippo`s en krokodillen gezien. Er waren ook herten: impala`s, maar die zien we zo vaak dat we er soms gewoon voorbij rijden. Ik raad het iedereen aan om een reis naar Zuid-Afrika te maken, want je gaat echt van het land en de dieren houden. En natuurlijk van de taal. Zoals: baaie mooi (heel erg mooi) en Ek loop die pad (ik loop dat pad). Ik vind het echt jammer dat de vakantie alweer bijna voorbij is, al mis ik mijn vriendinnen en school wel een beetje.

P.s Voor de hele klas:

Ik heb de reacties van Jennifer, Juf Mirjam Meester Leo en Dino gelezen. Ze zijn echt heel leuk. Als we lang in de auto moeten zitten pakken Laszlo en ik de musicalboekjes en gaan we die oefenen. Ik hoop dat we niet te veel achterliggen met oefenen elke dag maar dat zal wel niet. Volgens mij staat er ook een foto op de site dat ik de musical met mijn moeder aan het leren ben.

Veel groetjes en bedankt voor het lezen van Annemijn.

Nu eens Laszlo aan het woord

hallo allemaal,

het is hier heel mooi, ik lig nu aan het zwembad en ga straks zwemmen.

we hebben al heel veel gezien dat zie je ook op de foto`s.

we zijn nu bij Sefapane loge en de vakantie zit er al weer bijna op.

De reis is heel gaaf om me te maken en je moet de reis zeker doen, want er zijn heel veel dieren en komen heel dichtbij, de mensen zijn er ook heel aardig.

het eten is heerlijk (KFC).

Ik heb al heel veel dingen gekocht en me geld is op.

Ps. voor Dino gaat de act van de bonte avond door zo ja wil je dan een feest winkel bellen.

En doe de groeten aan de klas.

Ps. Voor Robin (me neefje) je hebt gelijk ze groeien er wel aan, en dan kom je bij mij en dan neem je je schoenen mee en gaan we voetballen.

Op zoek naar leeuw en luipaard

Op zoek naar leeuw en luipaard

Al vroeg uit de veren want we willen om acht uur het kamp verlaten. We hebben veel uren te gaan, want we rijden voor een groot deel door het Krugerpark, met eindbestemming Phalaborwa. En natuurlijk hopen we dan toch eindelijk de leeuw en het luipaard te ontmoeten om de big five compleet te maken. Om een lang verhaal kort te maken, we hebben ze niet gezien!

Toch werd het een bijzondere dag omdat we foto's hebben kunnen maken van een drinkende giraf, een bijzonder gezicht om z'n lang beest wijdbeens te zien drinken. En weer steekt er een kudde van drieëntwintig olifanten over, op weg naar een drinkplaats. Laszlo en Annemijn genieten van de jonge olifantjes, al stoeiend aan de waterkant. Ondanks de stijve nekken van het turen naar de bomen, zien we helaas geen leeuwen en luipaarden.

Bij de Orpengate verlaten we het Krugerpark en mogen eindelijk weer honderd kilometer per uur rijden.

Phalaborwa wordt onze één na laatste verblijfplaats in Zuid Afrika. We zitten daar 3 nachten om lekker uit te rusten en onze indrukken te verwerken. Als we daar aankomen, is het inderdaad een luxe park en Annemijn heeft eindelijk haar hemelbed, met klamboe. De kinderen nemen gelijk een duik in het zwembad. En eindelijk kunnen ze even op internet om vrienden en vriendinnen te spreken. Opvallend is wel dat we de dieren en hun geluiden nu al missen, ook al zitten we op één kilometer afstand van het Krugerpark.

Het feit dat we de leeuw en luipaard niet gezien hebben, achtervolgt ons wel. Want wat denk je schetst onze verbazing? De lodges tegenover ons heten, je raadt het al, lion en leopard....

Zo is Afrika toch op z‘n mooist; onze eerste dag in Krugerpark

Met een beetje weemoed verlaten we ons heerlijke huisje in Hazyview. Hier hadden we nog wel even willen blijven om te genieten van de Macanianoten en de bananen. We gaan nog eerst even boodschappen doen, want we komen vanmiddag misschien pas laat aan en hebben dan tenminste de spullen voor de braai en het ontbijt in huis. Laszlo, inmiddels fan geworden van de Orlando Pirates, spot een soort all stars-schoen met daarop het logo van de Pirates. Die moet hij hebben natuurlijk, samen met de sokken van de Pirates. Annemijn ziet haar kans schoon om ook voor een paar schoenen te gaan. Een geslaagde kans uiteraard.

Daarna op weg naar de Krugergate, de hoofdingang van het park. We gaan via Skukuza naar Lower Sabie en vervolgens weer terug naar Skukuza waar we overnachten. Het park is zo groot als een land en kent heel veel zogenaamde restcamps, kleine bungalowparkjes in een natuurgebied. Je kan er zelfs kamperen.

De rit (je mag maar maximaal 50 km per uur, maar rijdt gemiddeld 25 km per uur) is fantastisch. De impala's en nyala's zeggen ons niet meer zoveel, maar de hoeveelheid olifanten is indrukwekkend. Van groot tot klein steken ze voor je de weg over. De oooh's en aaah's van de achterbank nemen toe. Ook giraf en zebra zijn weer van de partij, maar helaas zien we geen leeuw of luipaard. Wellicht morgen beter.

Ons huisje in Skukuza is weer top, niet erg luxe maar de locatie aan de rivier de Sabie maakt het heel bijzonder. Waar we eerder al impala's en warthog's als huisdier hadden nu zijn dat olifanten. Op steenworp afstand van ons terras pletten en vreten ze het riet uit onze achtertuin. Prachtig om te zien, totdat het donker wordt, dan hoor je alleen nog heel dichtbij lawaai van de olifant maar je ziet hem niet meer. We eten buiten weer van de braai met op de achtergrond allerlei dierengeluiden. Wat een leven. We hebben nog helemaal geen heimwee. De afritsbroek-en-wandelschoenen-look raakt al helemaal gewend.

Een echte geografische dag

Na een heerlijke buitendouche en ontbijt, start het programma van vandaag, moederdag. Laszlo en Annemijn hebben wel gezongen voor Alexia, maar het kado komt straks thuis in Nieuw Vennep.

Vandaag gaan we het landschap van Hazyview, Sabie en Graskop verkennen. Een landschap dat gekenmerkt wordt door een scherpe begrenzing van hoger gelegen plateaus en door rivieren ingesneden kloven en dalen. Een dag dus van stijgen en dalen. Begrippen als verwering, erosie en alluviale afzettingen vliegen de kinderen om de oren.

De reis begint langs de verschillende plantages van noten (Macanianoot), citrusvruchten en bananen en komt vervolgens terecht in alleen maar bosbouwgebieden. Zware vrachtwagens, vol beladen met boomstammen, kruipen de hellingen omhoog. Onderweg komen we veel watervallen tegen, allemaal ontstaan vanuit kleine riviertjes, maar op de grens van het plateau, vele meters naar beneden vallend. Het blijft een mooi natuurverschijnsel. En bij elke waterval is een parkeerplaats (met bewaking) en staan er kraampjes om toeristen te verleiden tot het kopen van handwerk.

In Sabie merk je de invloed van de papierindustrie. Hier staat de grootste papierfabriek. Maar behalve een duidelijk Suid Afrikanerstadje, vind je op de berghelling de slechtere wijken (als townships) voor de arbeiders. De tegenstelling is groot.

We komen terecht in een landschap waar overbeweiding en overbebossing voor droge grond gezorgd heeft. Bij God's Windows wordt ons een adembenemend uitzicht beloofd. En dat is het ook. We nemen nog een stukje tropisch regenwoud mee en gaan daarna op weg naar de Blyde River Canyon.

In een flinke hitte (we hebben nog steeds geen regen gehad na het verlaten van Durban, alleen maar zon en blauw luchten), volgens een van de parkeerwachters is het minstens 33 graden, rijden we door een mooi maar droog landschap. De canyon waarin we terecht komen is erg mooi. Diepe dalen zijn ingesleten en de rotspartijen, lijkend op de Grand Canyon, nodigen uit tot klimpartijen. Maar er zijn overal hekken en bruggen aangelegd zodat de bezoekers veilig het gebied kunnen bezoeken.

Wij zijn er wel op voorbereid: de wandelschoenen liggen in de auto binnen handbereik. Snel sokken aan en in de schoenen en de klimgeiten Lazslo en Annemijn kunnen weer hun gang gaan. Ze hebben bij een watervalletje een aantal stenen gelegd en daarmee de waterloop veranderd. Wie weet welk effect dat heeft voor de komende duizenden jaren.

We gaan op tijd weer terug om ervoor te zorgen dat we voor het donker weer thuis zijn. En dat redden we ruimschoots. Annemijn helpt graag met de voorbereidingen voor de braai. Zij ontpopt zich als een enthousiaste keukenprinses. En laat Laszlo maar de braai aansteken, dan krijg je een mooi vuurtje.

's Avonds nog een stukje van een tv-programma gezien over de voorbereidingen voor het WK voetbal in 2010, maar volgens een sms-enquete is 70% van de bevolking ervoor om de wedstrijden te verplaatsen naar Australië. 30 % ziet het nog zitten als een manier om Zuid Afrika te promoten. Het wordt hier nog een spannende tijd.

Voor ons wordt het morgen spannend: gaan we de leeuw en het luipaard zien, zodat we de hele Big Five gehad hebben. We gaan voor twee dagen het Krugerpark in.