We zijn vandaag vroeg uit de veren. We gaan namelijk naar Shakaland, een plaats in het binnenland waar de traditionele samenleving van de Zulu's nog nagebootst wordt en de bezoekers ontvangen worden op traditionele wijze. Misschien wat commercieel, maar wel duidelijk en indrukwekkend voor de kinderen. 'Een volk zonder cultuur, is als een zebra zonder strepen' wordt hier duidelijk gemaakt: de Zulucultuur is nog dagelijks aanwezig in het bestaan van de Zulu in Natal. We leren veel van hun rituelen, maar ook over het maken van Zulubier. Ter plekke wordt dat bier gemaakt en we mogen allemaal ervan proeven. Ook Laszlo. Een samengetrokken gezicht geeft aan dat het toch wel zuur smaakt. Maar toch, hij heeft bier gedronken. Ook de dames mogen proeven, zittend aan de overkant. Want mannen zitten rechts van de chief en de vrouwen zitten links.

De rondleiding wordt afgesloten met een voorstelling van de traditionele Zuludansen in de grote tent. Een fantastisch spektakel! Laszlo doet een stukje mee, maar komt er achter dat het toch wel moeilijk is. Daarna krijgen we een lunch aangeboden. Annemijn geniet van al het gebodene.

Om 14.00 uur verlaten we de Zulu's, terug naar de kust, op pad naar St-Lucia. Daar zullen we enkele dagen blijven om o.a. een boottocht te maken, op zoek naar hippo's en krokodillen.

De reis verloopt weer voorspoedig. Maar het blijft ons verbazen dat er zoveel mensen, jong en oud, snel of langzaam, langs de snelweg lopen. We komen door grote gebieden met bosbouw. Snel groeiende bomen eindigen uiteindelijk gekapt en gestript op vrachtwagen of trein.

En... we zien ineens een heel nieuw verkeersbord: we worden gewaarschuwd voor overstekende olifanten. Het moet toch niet gekker worden.

Om 16.00 uur komen we aan in St-Lucia. Een warm en tropisch paradijs aan de Indische Oceaan. Een heel andere temperatuur is hier. We hebben een schitterend appartement, zwembad voor de deur en de braai staat buiten klaar voor gebruik. Wat wil een mens nog meer. Je realiseert je dat we 's avonds nog buiten zitten terwijl Nederland (wellicht in de kou) de doden uit WO II herdenkt. Ik voel me tot op mijn bot gelukkig en tevreden. Wat een leven...