Met een beetje weemoed verlaten we ons heerlijke huisje in Hazyview. Hier hadden we nog wel even willen blijven om te genieten van de Macanianoten en de bananen. We gaan nog eerst even boodschappen doen, want we komen vanmiddag misschien pas laat aan en hebben dan tenminste de spullen voor de braai en het ontbijt in huis. Laszlo, inmiddels fan geworden van de Orlando Pirates, spot een soort all stars-schoen met daarop het logo van de Pirates. Die moet hij hebben natuurlijk, samen met de sokken van de Pirates. Annemijn ziet haar kans schoon om ook voor een paar schoenen te gaan. Een geslaagde kans uiteraard.

Daarna op weg naar de Krugergate, de hoofdingang van het park. We gaan via Skukuza naar Lower Sabie en vervolgens weer terug naar Skukuza waar we overnachten. Het park is zo groot als een land en kent heel veel zogenaamde restcamps, kleine bungalowparkjes in een natuurgebied. Je kan er zelfs kamperen.

De rit (je mag maar maximaal 50 km per uur, maar rijdt gemiddeld 25 km per uur) is fantastisch. De impala's en nyala's zeggen ons niet meer zoveel, maar de hoeveelheid olifanten is indrukwekkend. Van groot tot klein steken ze voor je de weg over. De oooh's en aaah's van de achterbank nemen toe. Ook giraf en zebra zijn weer van de partij, maar helaas zien we geen leeuw of luipaard. Wellicht morgen beter.

Ons huisje in Skukuza is weer top, niet erg luxe maar de locatie aan de rivier de Sabie maakt het heel bijzonder. Waar we eerder al impala's en warthog's als huisdier hadden nu zijn dat olifanten. Op steenworp afstand van ons terras pletten en vreten ze het riet uit onze achtertuin. Prachtig om te zien, totdat het donker wordt, dan hoor je alleen nog heel dichtbij lawaai van de olifant maar je ziet hem niet meer. We eten buiten weer van de braai met op de achtergrond allerlei dierengeluiden. Wat een leven. We hebben nog helemaal geen heimwee. De afritsbroek-en-wandelschoenen-look raakt al helemaal gewend.